بر فراز سکوها
قسمت بیست و دوم
تدریجا نتایج اقداماتی که تا اين زمان انجام گرفته بود هویدا شدند. یک به یک. طرح به طرح و برنامه به برنامه:
• احداث ساختمان‌های زیبا، نوسازی و زیباسازي شعب (ده‌ها مورد)، اخذ مجوز و احداث مجموعه ورزشي استاندارد• مجهز کردن شعب به دستگاه‌ها و تجهیزات بانکداری الکترونیک• تغيير نگرش بازرسي و ترمیم رابطه بازرسی با مدیران شعب و باز تعریف رابطه آنها• افتتاح و تجهیز ده شعبه جدید• تسخیر بازارهای جدید با برنامه هايي كه ذكر شد.• ارتباط و تعامل نزدیک با صنعت گران، تجار و کارآفرینان • تغییر شیوه آموزش همکاران• استفاده از اساتید دانشگاهی• برانگیختن حس مسئولیت‌پذیری در همکاران • برگزاری دوره‌های مدیریت ... و مهم تر از همه اینها برقراری رابطه صمیمی و اعتماد دوطرفه بین مدیریت و همکاران. همه این اقدامات موجب شدند اداره امور ما در اکثر شاخص‌ها به شکل شگفت‌انگیزی رشد کرده و سکوها و رتبه‌های برتر کشور را یکی پس از دیگری تسخیر کند. در دوره مدیریت آقای دکتر سیف، همایش سراسری مدیران بانکی شش‌ماه یک بار برگزار شدند و عملکرد شش‌ماه گذشته تک‌تک ادارات امور شعب و استان‌ها زیر ذره‌بین رفته و بررسی می‌شدند. تقریباً همان کاری که ما با شعب و حوزه‌ها همه ماهه در استان انجام می‌دادیم. در سه همایش آخر بررسی عملکرد شش ماهه به طور متوالی، اداره امور شعب ما هر بار، در یکی از سه جایگاه و سکوی برتر کشوری قرار گرفت که یکی از آنها، رتبه اول کشوری بود. کسب پی‌درپی این رتبه‌ها موجب شدند تا در همایش‌ها، آقای دکتر سیف از اداره امور شعب ما به نیکی یاد کرده و تقدیرنامه و پاداشی نیز برای اداره اختصاص دهند. احساس می‌کردم تلاش‌های شبانه‌روزی به بار نشسته‌اند. به بار نشسته و خستگی را از تن مان بیرون کرده اند. در عین حال پس از کسب رتبه‌های برتر کشوری، وظیفه و مسئولیت سنگینی نیز بر دوش خود احساس می‌کردیم، احساس می‌کردیم باید این رتبه‌ها را حفظ کرد. احساس می کردیم باید بیشتر کار کنیم. بیشتر جلو برویم.پس از بازگشت از همایش ها خبر موفقیت همکاران و کسب رتبه‌های برتر را به اطلاع آنها می رساندم و شادی و خوشحالی وصف‌ناپذیری آنها را می‌دیدم. آنها دقایقی کف ممتدی زده و شادی می‌کردند. دیدن آن چه لذتبخش بود. خیلی زیاد. 
در کنار همه اینها با حساسیت بيشتري، دریافتی، معیشت همکاران و گذران زندگی شان را دنبال کردم. در این زمینه هرگز بی‌تفاوت نبوده ام و همیشه حساسیت ویژه‌ای نشان داده ام. اخذ حداکثر بودجه از مرکز و توزیع عادلانه و منصفانه پاداش‌ها، اضافه‌کاری‌ها و مشوق‌های دیگر بین همکاران همیشه در سیاهه برنامه هایم قرار داشته اند. نحوه انتصابات نیز برای ما اهمیت زیادی داشت. همه انتصابات در قالب یک گروه ارزیابی و اکثریت انتصابات انجام شده، با محوریت شایسته‌سالاری صورت می‌گرفت و بیش و کم اکثریت انتصاب‌ها رضایت‌بخش بودند. نسبت به امر ورزش همکاران و ایجاد نشاط در آنها هم توجه ویژه ای مبذول شد. سعی می‌کردیم در حد مقدور امکانات و بودجه‌های لازم را در همه شهرستان‌ها برای آنان فراهم کنیم. اگر فرصتی دست می‌داد به عنوان تماشاگر، هنرنمائی همکاران را در مسابقات تماشا می کردم. در استان های اردبیل و گیلان حین عزیمت همکاران به جشنواره سراسری و مسابقات ورزشی بانک، امکانات لازم را در اختیارشان می‌گذاشتیم تا زمینه ساز حضور دلگرم کننده آنها شود.اطمینان داشتم آنان در میدان مسابقه با تمام وجودشان می‌جنگیدند. می‌جنگیدند و مقام و رتبه می‌آوردند. بعداً شنیدم که همکاران برای تقویت روحیه جنگندگی خودشان، قبل از شروع مسابقه حرف‌ها و خواسته‌هایم را برای همدیگر تکرار می‌کرده‌اند. تکرار می‌کرده و عهد می‌بسته‌اند تا پیروز شوند. تا رتبه و مقام برای استان بیاورند. آن چه که نمایانگر مسئولیت‌پذیری، روحیه بالا و تعصب سازمانی شان بود. آن چنان که آمد برنامه‌ریزی ها در همه زمینه ها جاری شدند. همه زمینه‌ها برای ما اهمیت داشتند؛ از دریافتی‌ها و معیشت همکاران گرفته تا انتصابات، آموزش و امورات ورزشی و تفریحی همکاران. از کیفیت بالای ارائه خدمات به مردم گرفته تا تسخیر بازارهای جدید. از ارتقای شخصیت سازمانی و متانت همکاران گرفته تا دستیابی به رتبه‌های برتر کشوری. برای همه آنها برنامه ریزي کرده بودیم و همه و همه برای مان اهمیت داشتند. خیلی زیاد. بر این باورم توفیق یک واحد ، ارتقا یک سازمان ، جهش یک کشور باید همه‌جانبه باشد. باید برای همه بخش‌ها برنامه‌ی قوی، واقع‌بینانه و بلندپروازانه ای تهیه کرد. باید همه زمینه‌ها را زیر ذره بین برد. از واحدهای کوچک تا نهادها و سازمان های بزرگ. از بالا به پایین و از پایین به بالا.
قسمت بیست و یکمقسمت بیست سوم