24 خرداد 1390اين سخن «ديويد شوارتس» كه مي‌گويد: وقتي بحث موفقيت مطرح مي‌شود، آدم‌ها را با سانتي‌متر، كيلوگرم، مدرك دانشگاهي يا سابقه‌ي خانوادگي نمي‌سنجند، آن‌ها را با اندازه‌ي تفكرشان مي‌سنجند. مرا ياد داستان دانشمند مصري «اراتوستن [1]» انداخت: .... روزي اراتوستن از كسي شنيد كه اگر در بلندترين روز سال ته يك چاه قديمي را نگاه كند مي‌تواند بازتاب خورشيد را در آن ببيند. وقتي ايشان اين خبر پيش پا افتاده را شنيد كه تصوير خورشيد را مي‌توان در شهر «صيين» در آب چاه ديد. او فهميد كه خبر پيش پا افتاده و بي‌اهميت نيست. خبر، او را به تفكر واداشت. حدس زد كه خورشيد بايد درست در بالاي چاه قرار داشته باشد تا بتوان تصوير آن را در آب چاه ديد. در اين صورت عمودها سايه نخواهند داشت. اما او در اسكندريه زندگي مي‌كرد متوجه شد كه در بلندترين روز سال، عمودهاي اسكندريه سايه دارند. اين دانشمند و متفكر تصميم گرفت فاصله‌ي 800 كيلومتري اسكندريه تا شهر صيين را طي كند و درستي حرفي را كه شنيده بود بسنجد. در بلندترين روز سال، خورشيد را در آب ته چاه ديد و سر ظهر هيچ عمودي سايه نداشت. پس غرق در فكر شد. پس از مدتي معناي واقعي آن تصوير بزرگ را فهميد. عجبا كه يافته‌ي او با آن چه در نظر ديگران و گذشتگان عادي مي‌نمود، متناقض بود. اراتوستن بيش از 2200 سال پيش مي‌زيست. او كتابدار بزرگترين كتابخانه‌ي جهان –اسكندريه- بود و در پايتخت علمي آن روز كره زمين زندگي مي‌كرد. در آن دوران هم دانش‌پژوهان اسكندريه و اكناف جهان، زمين را مسطح مي‌پنداشتند. اما اراتوستن استدلال كرد كه اگر نور خورشيد به طور مستقيم به زمين بتابد و زمين هم مسطح باشد، در هيچ‌جا سايه نخواهيم ديد. اگر در جايي سايه ديده شود و در جاي ديگر ديده نشود، فقط يك توجيه منطقي براي اين پديده وجود دارد: سطح زمين بايد خميده باشد، به بيان ديگر جهان بايد كروي شكل باشد. از اين داستان مي‌توان نتيجه گرفت كه متفكران كلان‌بين هيچ وقت به دانسته‌هاي خود بسنده نمي‌كنند. آن‌ها هميشه به ديدن مكان‌هاي تازه، خواندن كتاب‌هاي جديد، ديدار افراد جديد و ياد گرفتن هنرهاي تازه سرگرمند. و به سبب همين تمرين و تكرار،غالباً مي‌توانند تكه‌هاي چيده نشده را كنار هم بچينند، مثل كاري كه اراتوستن كرد. آن‌ها سراسر عمر شاگردند. متفكران كلان‌بين مي‌دانند كه خيلي چيزها را نمي‌دانند. -------------------------------------------------------------------------------- [1] اراتوستن رياضي‌دان و منجم و اولين جغرافيادان بزرگ ايام قديم، در آتن مي‌زيست و سپس به مصر رفت و به كتابداري موزه‌ي اسكندريه منصوب شد و در همين شهر درگذشت. وي مخترع طريقه معروف به غربان اراتوستن، براي به‌دست آوردن اعداد اول است. اولين محاسبه علمي محيط زمين از اوست.
مشتریان بانک ملی ایران استحقاق دریافت بهت ... ...
نشست صمیمانه مدیرعامل بانک ملی ایران با ه ... ...
صفحه مدیر عامل بانک ملی ایران در شبکه‌های ... ...